၃၈။ ရဟန္းတုိ႔ အခ်ဳိ႕တည္ျမဲ အခ်ဳိ႕မတည္ျမဲ အယူရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာသမဏျဗာဟၼဏ တုိ႔သည္ရွိကုန္၏၊ (ထုိသူတုိ႔သည္) အတၱကုိလည္းေကာင္း၊ ေလာကကုိလည္းေကာင္း အခ်ဳိ႕တည္ျမဲ၏၊ အခ်ဳိ႕မတည္ျမဲဟု ေလးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပကုန္၏၊ အခ်ဳိ႕တည္ျမဲ အခ်ဳိ႕မတည္ျမဲ အယူရွိကုန္ေသာ ထုိသမဏျဗာဟၼဏတုိ႔သည္ အဘယ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ အဘယ္ကုိ စြဲမွီ၍ အတၱကုိလည္းေကာင္း၊ ေလာကကုိလည္းေကာင္း အခ်ဳိ႕ တည္ျမဲ၏ အခ်ဳိ႕မတည္ျမဲဟု ေလးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပကုန္သနည္း။

၃၉။ ရဟန္းတုိ႔ ရွည္ေသာကာလလြန္ေသာ္ တစ္ရံတစ္ခါ၌ ဤေလာကသည္ ပ်က္၏၊ ထုိအခါသည္ရွိသည္သာတည္း၊ ေလာကပ်က္လတ္ေသာ္ သတၱ၀ါတုိ႔သည္ မ်ားေသာအားျဖင့္ အာဘႆရ၁ ဘံု၌ ျဖစ္ကုန္၏၊ ထုိသူတုိ႔သည္ ထုိဘံု၌ စ်ာန္စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း (ပီတိ) လွ်င္ အစာရွိကုန္၏၊ မိမိတုိ႔ ကုိယ္ေရာင္ျဖင့္ လင္းလ်က္ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းကင္၌ က်က္စားကုန္၏၊ တင့္တယ္ေသာ ေနရာရွိကုန္၏၊ ၾကာရွည္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး တည္ကုန္၏။
၄၀။ ရဟန္းတုိ႔ ရွည္ေသာ ကာလလြန္ေသာ္ တစ္ရံတစ္ခါ၌ ဤေလာကသည္ ျဖစ္၏၊ ထုိအခါသည္ရွိသည္သာတည္း၊ ေလာကျဖစ္လတ္ေသာ္ (သတၱ၀ါမွ) ဆိတ္ေသာ ျဗဟၼာ့ဗိမာန္သည္ ထင္ရွားျဖစ္ေပၚ၏၊ ထုိအခါ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာ သတၱ၀ါသည္ အသက္ကုန္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ေကာင္းမႈကံကုန္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ အာဘႆရဘံုမွ ေသခဲ့၍ (သတၱ၀ါမွ) ဆိတ္ေသာ ျဗဟၼာ့ဗိမာန္၌ ျဖစ္ေပၚ၏၊ ထုိသူသည့္ထုိဘံု၌ စ်ာန္စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္၏၊ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း (ပီတိ) လွ်င္ အစာရွိ၏၊ မိမိကုိယ္ေရာင္ျဖင့္ လင္းလ်က္ရွိ၏၊ ေကာင္းကင္၌ က်က္စား၏၊ တင့္တယ္ေသာ ေနရာရွိ၏၊ ၾကာရွည္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး တည္၏။
၄၁။ ထုိဘံု၌ ထုိသူသည္ တစ္ေယာက္ထီးတည္း ကာလရွည္စြာ ေနရေသာေၾကာင့္ မေမြ႕ေလ်ာ္သည္ျဖစ္၍ ''တစ္ပါးေသာ သတၱ၀ါတုိ႔လည္း ဤဘံုသုိ႔ ေရာက္လာဘိမူ ေကာင္းေလစြ''ဟု ေတာင့္တ၏။ထုိအခါ တစ္ပါးေသာ သတၱ၀ါတုိ႔လည္း အသက္ကုန္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ ေကာင္းမႈကံကုန္ေသာ ေၾကာင့္ျဖစ္ေစ အာဘႆရဘံုမွ ေသခဲ့ကုန္၍ ထုိသတၱ၀ါ၏ အေဖာ္အျဖစ္ျဖင့္ ျဗဟၼာ့ဘံု၌ ျဖစ္ေပၚကုန္၏၊ ထုိသူတုိ႔သည္လည္း ထုိဘံု၌ စ်ာန္စိတ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ကုန္၏၊ ႏွစ္သိမ့္ျခင္း (ပီတိ) လွ်င္ အစာရွိကုန္၏၊ မိမိတုိ႔ ကုိယ္ ေရာင္ျဖင့္ လင္းလ်က္ ရွိကုန္၏၊ ေကာင္းကင္၌ က်က္စားကုန္၏၊ တင့္တယ္ေသာေနရာရွိကုန္၏၊ ၾကာ ရွည္စြာေသာ ကာလပတ္လံုး တည္ကုန္၏။
၄၂။ ရဟန္းတုိ႔ ထုိသတၱ၀ါတုိ႔တြင္ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ေပၚႏွင့္ေသာ သတၱ၀ါအား ဤသုိ႔ အၾကံျဖစ္၏ -
 ''ငါသည္ ျဗဟၼာျဖစ္၏၊ မဟာျဗဟၼာျဖစ္၏၊ လႊမ္းမုိးႏုိင္သူျဖစ္၏၊ မည္သူကမွ် မလႊမ္းမုိးႏုိင္ သူျဖစ္၏၊ စင္စစ္ (အလံုးစံုကုိ) ျမင္သူျဖစ္၏၊ အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္သူျဖစ္၏၊ အစုိးရသူျဖစ္၏၊ ျပဳသူျဖစ္၏၊ ဖန္ဆင္းသူ ျဖစ္၏၊ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ စီမံသူျဖစ္၏၊ (စ်ာန္၌) ေလ့လာၿပီးသူျဖစ္၏၊ ျဖစ္ၿပီးျဖစ္ဆဲသတၱ၀ါတုိ႔၏ အဖျဖစ္၏၊ ဤသတၱ၀ါတုိ႔ကုိ ငါ ဖန္ဆင္းထား၏၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆုိေသာ္ -
 'တစ္ပါးေသာ သတၱ၀ါတုိ႔သည္လည္း ဤဘံုသုိ႔ ေရာက္လာဘိမူ ေကာင္းေလစြ'ဟု ငါ့အား ေရွး၌အၾကံ ျဖစ္ခဲ့၏၊ ငါ့အား ဤသုိ႔ ေတာင့္တျခင္းလည္း ျဖစ္၏၊ ဤသတၱ၀ါတုိ႔သည္လည္း ဤ (ျဗဟၼာ့) ဘံုသုိ႔ေရာက္လာကုန္၏''ဟု အၾကံျဖစ္၏။
ေနာက္မွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ သတၱ၀ါတုိ႔အားလည္း ဤသုိ႔ အၾကံျဖစ္၏ -
 ''ဤအသွ်င္သည္ ျဗဟၼာျဖစ္၏၊ မဟာျဗဟၼာျဖစ္၏၊ လႊမ္းမုိးႏုိင္သူျဖစ္၏၊ မည္သူကမွ် မလႊမ္းမုိးႏုိင္သူျဖစ္၏၊ စင္စစ္ (အလံုးစံုကုိ) ျမင္သူျဖစ္၏၊ အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္သူျဖစ္၏၊ အစုိးရသူ ျဖစ္၏၊ ျပဳသူျဖစ္၏၊ ဖန္ဆင္းသူျဖစ္၏၊ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ စီမံသူျဖစ္၏၊ (စ်ာန္၌) ေလ့လာၿပီးသူျဖစ္၏၊ ျဖစ္ၿပီး ျဖစ္ဆဲသတၱ၀ါတုိ႔၏ အဖ ျဖစ္၏၊ ငါတုိ႔ကုိ ဤအရွင္ျဗဟၼာဖန္ဆင္းထား၏၊ အဘယ့္ေၾကာင့္ဆုိေသာ္ -
ဤဘံု၌ ဤျဗဟၼာႀကီး ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ေပၚေနႏွင့္သည္ကုိ ငါတုိ႔ ျမင္ရကုန္၏၊ ငါတုိ႔သည္ကား ေနာက္မွျဖစ္ေပၚလာကုန္၏''ဟု အၾကံျဖစ္၏။
၄၃။ ရဟန္းတုိ႔ ထုိသတၱ၀ါတုိ႔တြင္ ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ေပၚႏွင့္ေသာ သတၱ၀ါသည္ အသက္လည္း သာ လြန္၍ရွည္၏၊ အဆင္းလည္း သာလြန္၍ လွ၏၊ တန္ခုိးလည္း သာလြန္၍ ႀကီး၏၊ ေနာက္မွ ျဖစ္ေပၚလာကုန္ေသာ သတၱ၀ါတုိ႔သည္ကား (ေရွးဦးစြာ ျဖစ္ေပၚႏွင့္ေသာ သတၱ၀ါႏွင့္ ႏွိဳင္းစာလွ်င္) အသက္လည္းတုိကုန္၏၊ အဆင္းလည္း မလွကုန္၊ တန္ခုိးလည္း နည္းကုန္၏။
၄၄။ ရဟန္းတုိ႔ ဤသုိ႔ေသာ အေၾကာင္းသည္ ရွိေသး၏၊ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ေသာ သတၱ၀ါသည္ ထုိ (ျဗဟၼာ့) ဘုံမွ စုေတခဲ့၍ ဤ (လူ႔ဘံု) သုိ႔ ေရာက္လာေသာ္ လူ႔ေဘာင္မွ ရေသ့ရဟန္းေဘာင္သုိ႔ ၀င္ၿပီးလွ်င္ ျပင္းစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ ၿမၿမံံစြာ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍ အဖန္ဖန္ အားထုတ္ျခင္းကုိ စြဲ၍မေမ့ေလ်ာ့ျခင္းကုိ စြဲြ၍ ေကာင္းစြာ ႏွလံုးသြင္းျခင္းကုိ စြဲ၍ ထုိသုိ႔သေဘာရွိေသာ စိတ္တည္ၾကည္ျခင္းကုိရ၏၊ ယင္းသုိ႔ စိတ္သည္ တည္ၾကည္လတ္ေသာ္ ေရွး၌ ေနဖူးေသာ ထုိ (ျဗဟၼာ့) ဘ၀ကုိ ေအာက္ေမ့ႏုိင္၏၊ ထုိ႔ထက္ လြန္၍ မေအာက္ေမ့ႏုိင္၊ ထုိသူသည္ ဤသုိ႔ ဆုိ၏ -
''အၾကင္အသွ်င္သည္ ျဗဟၼာျဖစ္၏၊ မဟာျဗဟၼာျဖစ္၏၊ လႊမ္းမုိးႏုိင္သူျဖစ္၏၊ မည္သူကမွ်မလႊမ္းမုိးႏုိင္သူျဖစ္၏၊ စင္စစ္ (အလံုးစံုကုိ) ျမင္သူျဖစ္၏၊ အလုိအတုိင္း ျဖစ္ေစႏုိင္သူျဖစ္၏၊ အစုိးရသူျဖစ္၏၊ ျပဳသူျဖစ္၏၊ ဖန္ဆင္းသူျဖစ္၏၊ အျမတ္ဆံုးျဖစ္၏၊ စီမံသူျဖစ္၏၊ (စ်ာန္၌) ေလ့လာၿပီးသူျဖစ္၏၊ ျဖစ္ၿပီးျဖစ္ဆဲ သတၱ၀ါတုိ႔၏ အဖျဖစ္၏၊ ငါတုိ႔ကုိ ယင္းအရွင္ျဗဟၼာ ဖန္ဆင္းထား၏၊ ထုိ (ျဗဟၼာ) သည္ (ျဖစ္ေပၚျခင္းမရွိ၍) ျမဲ၏၊ (ေသျခင္းမရွိ၍) ခုိင္ျမဲ၏၊ (ထာ၀စဥ္ရွိေန၍) တည္ျမဲ၏၊ ေဖာက္ျပန္ျခင္းသေဘာ မရွိ၊ (ထုိ႔ေၾကာင့္) ျမဲေသာ အရာတုိ႔ႏွင့္ တူစြာ တည္ျမဲတုိင္းပင္ တည္လတၱံ႕၊ ထုိအရွင္ျဗဟၼာ ဖန္ဆင္းထားေသာ ငါတုိ႔သည္ကား (ျဖစ္ေပၚျခင္းရွိ၍) မျမဲကုန္၊ (ေသျခင္းရွိ၍) မခုိင္ျမဲကုန္၊ အသက္တုိကုန္၏၊ ေသျခင္းသေဘာရွိကုန္၏၊ (ထုိ႔ေၾကာင့္) ဤ (လူ႔) ဘံုသုိ႔ေရာက္လာကုန္၏''ဟု ဆုိ၏။
ရဟန္းတုိ႔ ဤသည္ကား ပဌမ အေၾကာင္းတည္း၊ ယင္းကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ ယင္းကုိ စြဲမွီ၍ အခ်ဳိ႕တည္ျမဲ အခ်ဳိ႕မတည္ျမဲ အယူရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာသမဏျဗာဟၼဏတုိ႔သည္ အတၱကုိလည္းေကာင္း ေလာကကုိလည္းေကာင္း အခ်ဳိ႕တည္ျမဲ၏ အခ်ဳိ႕မတည္ျမဲဟု ျပကုန္၏။ (၁-၅)
၁။ ဒုတိယစ်ာန္သံုးဘံုတြင္ တတိယဘံု၊ အေရာင္အ၀ါထြက္ေသာ ျဗဟၼာတုိ႔၏ေနရာ။