ဘိန္းမွာခရစ္ႏွစ္ ၁၈၀၀မတိုင္မီကေပၚေပါက္လာခဲ့ေသာ္လည္း၊အရက္မွာခုႏွစ္ေရတြက္၍မရေလာက္
ေအာင္အလြန္ေရွးက်သည့္ကာလကတည္းကေပၚေပါက္လာခ့ဲသည္။မူးယစ္ျခင္းသည္မာန္ယစ္ျခင္း၊မာန္မူျခင္း
ေအာင္အလြန္ေရွးက်သည့္ကာလကတည္းကေပၚေပါက္လာခ့ဲသည္။မူးယစ္ျခင္းသည္မာန္ယစ္ျခင္း၊မာန္မူျခင္း
၊မာန္တက္ျခင္းျဖစ္သည္။မူးယစ္ဟူသည္အေၾကာင္းကိုလည္းမသိ၊အက်ိဳးကိုလည္းမသိ၊အမိအဖကိုပင္အမိအဖ မွန္းမသိေတာ့ဘဲျပန္လည္ရန္မူတတ္သည္။ဘုရား၊ပေစၥကဗုဒၶါ၊အရိယာသာဝကတို႔ကိုပင္အႏၲရာယ္ျပဳတတ္ၾက
သည္။ျမတ္စြာဘုရားသာဝတၳိျပည္ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္၌သီတင္းသံုးေတာ္မူစဥ္ေသေသာက္သဘင္အခါက်သည္ႏွင့္ဝိသာခါအမႉးရွိေသာေနာက္လိုက္မိန္းမငါးရာတုိ႔သည္ဥယ်ာဥ္သို႔သြားကာတစ္ေန႔လံုးအရက္ေသစာ ေသာက္စားမူးယစ္ၿပီးေသာ္ညေနခ်မ္း၌ဘုရားရွင္ထံသြားၾကသည္။ဘုရားေရွ႕ေတာ္သို႔ေရာက္လွ်င္အရွက္ကင္း
မဲ့စြာသီခ်င္းဆုိၾက၊ရယ္ၾက၊ကခုန္ျမဴးထူးၾက၏။အခ်ိဳ႕အဝတ္ဗလာျဖင့္တံုးလံုးပက္လက္အိပ္ၾက၏။
ထုိအခါျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္္ညိဳေသာ ေရာင္ျခည္ကိုလႊတ္လ်က္ေနေတာ္မူရာပလႅင္ေတာ္မွကြယ္ခဲ့၍ ျမင္းမိုရ္ေတာင္ထ္ိပ္၌ရပ္ေတာ္မူေလ၏ညိဳေသာေရာင္ျခည္ေတာ္ေၾကာင့္ေမွာင္္အတိက်သြားသျဖင့္မိန္းမတို႔
ေၾကာက္လန္႔ျခင္းျပင္းစြာျဖင့္ငိုေၾကြးၾကကုန္၏။ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္လင္းေသာေရာင္ျခည္ေတာ္ကိုလႊတ္လ်က္ ေနေတာ္မူရာပလႅင္ေတာ္၌သီတင္းသံုးေတာ္မူကာ“သင္တို႔သည္ေလာဘ၊ေဒါသ၊ေမာဟတည္းဟူေသာအေမွာင
္ျဖင့္ ဖံုးလႊမ္းေနပါလ်က္အလင္းကို အဘယ္ေၾကာင့္မရွာၾကသနည္း” ဟုတရားေဟာေတာ္မူ၏။ မိန္းမငါးရာတို႔လည္း အကၽြတ္တရားရၾကေလ၏။ထိုအခါဝိသာခါ ဒါယကာမသည္ ဤမွ်အရွက္အေၾကာက္ ကို ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာေသရည္ ေသရက္သည္အဘယ္အခါကစျဖစ္ပါသနည္း ဟုေလွ်ာက္သျဖင့္ ျမတ္စြာဘုရားသည္ပထမဆံုးအရက္ေပၚလာျခင္းအေၾကာင္းကိုေဟာေတာ္မူ၏။
(တိ ံသနိပါတ္-ကုမၸဇာတ္)
ေရွးသေရာအခါဗာရာဏသီျပည္၌သဗၺမိတၱမင္းႀကီး မင္းျပဳစဥ္ကကာသိတိုင္းသား(သူရာ)အမည္ရွိ
ေသာမုဆိုး တစ္ေယာက္သည္ဟိမဝႏၲာေတာ၌အမဲပစ္ရန္အသြားေတာင္ေျခ၌အကိုင္းသံုးခြရွိေသာသစ္ ပင္ႀကီးတစ္ပင္၏အကိုင္းခြဆံုနား၌ငွက္တိုု႔သည္အရက္ကိုေသာက္ၿပီးျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးကာဟစ္ေအာ္ေၾကြးေၾကာ္ၾက၏။
ထို႔ေနာက္ေအာက္သို႔ျပဳတ္က်လ်က္အေသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေလ၏။ အတန္ငယ္ၾကာလွ်င္တဖန္ျပန္တက္ၿပီးထိုအ ရည္ကိုေသာက္ၾကကုန္၏။ဤသို႔အတန္တန္ျမဴးတူးၾကသည္ကိုျမင္သျဖင့္မုဆိုးကတက္၍ၾကည့္ရာသစ္ခြတြင္မိုး
တြင္းေရက်၍အနီးအပါးမွဇီးျဖဴရွစ္ရွား၊ ဖန္းခါးသီးတို႔ိကုိုလည္းေကာင္း၊သေလးစပါးတို႔ကိုိလည္းေကာင္း၊ငွက္
တို႔ယူေဆာင္ကာထိုသစ္ခြ၌စား၍ စားၾကြင္းမ်ားသစ္ခြတြင္းသို႔က်သျဖင့္ေႏြအခါ၌ဆူးေပါက္၍အရက္ျဖစ္ေန
သည္ကိုျမင္သျဖင့္ေသာက္ၾကည့္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္မူးယစ္လာကာသစ္ပင္ေအာက္၌မူးသျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေန
ၾကေသာငွက္တို႔ကိုသတ္၍မီးကင္ကာစား၏။ေသရည္ကိုလည္းအဖန္ဖန္ေသာက္၏။ဤသို႔အားျဖင့္မူးယစ္ကာ
အိပ္၏။ထို႔ေနာက္အနီးရွိဂရုဏရေသ့ထံေသရည္ႏွင့္အမဲကင္တို႔ကိုယူသြားကာႏွစ္ဦးသားေသာက္စားမူးယစ္
ၾကေလ၏။ယင္းေနာက္ထိုအရည္ကိုဝါးက်ည္ေတာက္တို႔ျဖင့္ထမ္း၍ပစၥႏၲရာဇ္မင္းအားဆက္သရာတစ္ၿမိဳ႕လံုး
အရက္ေသာက္သျဖင့္ပ်က္ေလ၏။ေတာ၌အရက္ကုန္သျဖင့္အိုးႀကီးအိုးငယ္တို႔ျဖင့္ခ်က္ၾကေလ၏။ ထိုအခါမွစ၍အရက္ခ်က္ျခင္း၊အရက္ေသာက္ျခင္းေပၚေပါက္လာေလသည္။ထိုေသရည္ကိုလည္း သူရာဟူ၍လည္းေကာင္း၊ဂရုဏဟူ၍လည္းေကာင္းေခၚေလ၏။မင္းလည္းေသအိုးအနီး၌ၾကြက္မ်ားမေသာက္ေစရန္ေၾကာင္
တို႔ကိုခ်ည္ထားကာႀကီးစြာေသာမ႑ပ္ကိုျပဳ၍ေသေသာက္သဘင္က်င္းပအံံ့ဟုတစ္ၿမိဳ႕လံုးစည္ေမာင္းလည္
ေစ၏။ေၾကာင္တို႔လည္းေသအိုးမွအျမႇဳပ္တို႔ေဝက်သည္ကိုေသာက္သျဖင့္အေသကဲ့သို႔အိပ္ေလ၏။ ၾကြက္တို႔လာ၍ေၾကာင္တို႔၏နားရြက္အၿမီးတို႔ကိုစားၾကေလ၏။အမတ္တို႔ျမင္လွ်င္ေသရည္မဟုတ္၊ အဆိပ္ဟုေလွ်ာက္သျဖင့္သူရာမုဆိုးႏွင့္ဂရုဏရေသ့တုိ႔အားသတ္ေလ၏။ထို႔ေနာက္ေၾကာင္တို႔အမူးျပယ္မွ အရက္ျဖစ္ေၾကာင္းသိသျဖင့္ေသာက္ရန္ျပင္ၾကေလ၏။သိၾကားမင္းလည္းေလာကႀကီးပ်က္စီးေတာ့မည္ကိုျမင္သျဖင့္လာေရာက္
ဆံုးမကာအရက္အိုးတို႔ကိုရိုက္ခြဲေစ၏။“ေလာကႀကီးအားပ်က္စီးေစေသာေသအရက္ကိုေသာက္စားျခင္းမွ
ေရွာင္ၾကေလာ့”ဟုဆံုးမကာနတ္ျပည္သို႔ျပန္ေလ၏။ေသအရက္ကိုမင္းႏွင့္တကြတစ္ျပည္လံုးေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္
ခ်မ္းသာရာကိုရၾကေလ၏။ထို႔ေၾကာင့္အရက္ႏွင့္မူးယစ္ေဆးဝါးဆိုသည္မွာလူမႈေရး၊က်န္းမာေရး၊အိမ္ေထာင္
ေရး၊စီးပြားေရးမ်ားကိုဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ေသရည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ထိုမူးယစ္ေဆးဝါးမ်ားကိုမမွီဝဲ၊မသံုးစြဲမိေအာင္
ေရွာင္ၾကဥ္ေစာင့္ထိန္းသင့္ေၾကာင္းေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္။
ေသာမုဆိုး တစ္ေယာက္သည္ဟိမဝႏၲာေတာ၌အမဲပစ္ရန္အသြားေတာင္ေျခ၌အကိုင္းသံုးခြရွိေသာသစ္ ပင္ႀကီးတစ္ပင္၏အကိုင္းခြဆံုနား၌ငွက္တိုု႔သည္အရက္ကိုေသာက္ၿပီးျမဴးတူးေပ်ာ္ပါးကာဟစ္ေအာ္ေၾကြးေၾကာ္ၾက၏။
ထို႔ေနာက္ေအာက္သို႔ျပဳတ္က်လ်က္အေသကဲ့သုိ႔ျဖစ္ေလ၏။ အတန္ငယ္ၾကာလွ်င္တဖန္ျပန္တက္ၿပီးထိုအ ရည္ကိုေသာက္ၾကကုန္၏။ဤသို႔အတန္တန္ျမဴးတူးၾကသည္ကိုျမင္သျဖင့္မုဆိုးကတက္၍ၾကည့္ရာသစ္ခြတြင္မိုး
တြင္းေရက်၍အနီးအပါးမွဇီးျဖဴရွစ္ရွား၊ ဖန္းခါးသီးတို႔ိကုိုလည္းေကာင္း၊သေလးစပါးတို႔ကိုိလည္းေကာင္း၊ငွက္
တို႔ယူေဆာင္ကာထိုသစ္ခြ၌စား၍ စားၾကြင္းမ်ားသစ္ခြတြင္းသို႔က်သျဖင့္ေႏြအခါ၌ဆူးေပါက္၍အရက္ျဖစ္ေန
သည္ကိုျမင္သျဖင့္ေသာက္ၾကည့္ေလ၏။ ထို႔ေနာက္မူးယစ္လာကာသစ္ပင္ေအာက္၌မူးသျဖင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေန
ၾကေသာငွက္တို႔ကိုသတ္၍မီးကင္ကာစား၏။ေသရည္ကိုလည္းအဖန္ဖန္ေသာက္၏။ဤသို႔အားျဖင့္မူးယစ္ကာ
အိပ္၏။ထို႔ေနာက္အနီးရွိဂရုဏရေသ့ထံေသရည္ႏွင့္အမဲကင္တို႔ကိုယူသြားကာႏွစ္ဦးသားေသာက္စားမူးယစ္
ၾကေလ၏။ယင္းေနာက္ထိုအရည္ကိုဝါးက်ည္ေတာက္တို႔ျဖင့္ထမ္း၍ပစၥႏၲရာဇ္မင္းအားဆက္သရာတစ္ၿမိဳ႕လံုး
အရက္ေသာက္သျဖင့္ပ်က္ေလ၏။ေတာ၌အရက္ကုန္သျဖင့္အိုးႀကီးအိုးငယ္တို႔ျဖင့္ခ်က္ၾကေလ၏။ ထိုအခါမွစ၍အရက္ခ်က္ျခင္း၊အရက္ေသာက္ျခင္းေပၚေပါက္လာေလသည္။ထိုေသရည္ကိုလည္း သူရာဟူ၍လည္းေကာင္း၊ဂရုဏဟူ၍လည္းေကာင္းေခၚေလ၏။မင္းလည္းေသအိုးအနီး၌ၾကြက္မ်ားမေသာက္ေစရန္ေၾကာင္
တို႔ကိုခ်ည္ထားကာႀကီးစြာေသာမ႑ပ္ကိုျပဳ၍ေသေသာက္သဘင္က်င္းပအံံ့ဟုတစ္ၿမိဳ႕လံုးစည္ေမာင္းလည္
ေစ၏။ေၾကာင္တို႔လည္းေသအိုးမွအျမႇဳပ္တို႔ေဝက်သည္ကိုေသာက္သျဖင့္အေသကဲ့သို႔အိပ္ေလ၏။ ၾကြက္တို႔လာ၍ေၾကာင္တို႔၏နားရြက္အၿမီးတို႔ကိုစားၾကေလ၏။အမတ္တို႔ျမင္လွ်င္ေသရည္မဟုတ္၊ အဆိပ္ဟုေလွ်ာက္သျဖင့္သူရာမုဆိုးႏွင့္ဂရုဏရေသ့တုိ႔အားသတ္ေလ၏။ထို႔ေနာက္ေၾကာင္တို႔အမူးျပယ္မွ အရက္ျဖစ္ေၾကာင္းသိသျဖင့္ေသာက္ရန္ျပင္ၾကေလ၏။သိၾကားမင္းလည္းေလာကႀကီးပ်က္စီးေတာ့မည္ကိုျမင္သျဖင့္လာေရာက္
ဆံုးမကာအရက္အိုးတို႔ကိုရိုက္ခြဲေစ၏။“ေလာကႀကီးအားပ်က္စီးေစေသာေသအရက္ကိုေသာက္စားျခင္းမွ
ေရွာင္ၾကေလာ့”ဟုဆံုးမကာနတ္ျပည္သို႔ျပန္ေလ၏။ေသအရက္ကိုမင္းႏွင့္တကြတစ္ျပည္လံုးေရွာင္ၾကဥ္သျဖင့္
ခ်မ္းသာရာကိုရၾကေလ၏။ထို႔ေၾကာင့္အရက္ႏွင့္မူးယစ္ေဆးဝါးဆိုသည္မွာလူမႈေရး၊က်န္းမာေရး၊အိမ္ေထာင္
ေရး၊စီးပြားေရးမ်ားကိုဖ်က္ဆီးတတ္သည့္ေသရည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ထိုမူးယစ္ေဆးဝါးမ်ားကိုမမွီဝဲ၊မသံုးစြဲမိေအာင္
ေရွာင္ၾကဥ္ေစာင့္ထိန္းသင့္ေၾကာင္းေရးသားတင္ျပအပ္ပါသည္။
ၿမိဳ႕မ-ခ်ိဳခ်ိဳေအး
၁ ေဒၚလာ= ၉၈၀ က်ပ္
၁ ဘတ္ = ၃၁ က်ပ္
