၇၄။ ရဟန္းတုိ႔ ေနာက္အဖုိ႔ကုိ ၾကံဆကုန္ေသာ ေနာက္အဖုိ႔ကုိ စြဲယူကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာသမဏျဗာဟၼဏတုိ႔သည္ ရွိကုန္၏၊ (ထုိသူတုိ႔သည္) ေနာက္အဖုိ႔ကုိ စြဲမွီ၍ မ်ားျပားေသာ မိစၦာအယူျပစကားတုိ႔ကုိ ေလးဆယ့္ေလးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ေျပာေဟာကုန္၏၊ ထုိအသွ်င္သမဏျဗာဟၼဏတုိ႔သည္အဘယ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ အဘယ္ကုိ စြဲမွီ၍ ေနာက္အဖုိ႔ကုိ ၾကံဆကုန္သနည္း၊ ေနာက္အဖုိ႔ကုိစဲြယူကုန္ သနည္း၊ ေနာက္အဖုိ႔ကုိ စြဲမွီ၍ မ်ားျပားေသာ မိစၦာအယူျပစကားတုိ႔ကုိ ေလးဆယ့္ေလးမ်ဳိး ေသာအေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ေျပာေဟာကုန္သနည္း။
၇၅။ ရဟန္းတုိ႔ ေသၿပီးေနာက္ သညာရွိအယူရွိကုန္ေသာ အခ်ဳိ႕ေသာသမဏျဗာဟၼဏတုိ႔သည္ရွိကုန္၏၊ (ထုိသူတုိ႔သည္) ေသၿပီးသည့္ေနာက္ သညာရွိေသာ အတၱကုိ တစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပကုန္၏၊ ေသၿပီးေနာက္ သညာရွိအယူရွိကုန္ေသာ ထုိအသွ်င္သမဏျဗာဟၼဏတုိ႔သည္အဘယ္ကုိ အေၾကာင္းျပဳ၍ အဘယ္ကို စြဲမွီ၍ ေသၿပီးေနာက္ သညာရွိေသာ အတၱကုိတစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိး ေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပကုန္သနည္း -

၇၆။ အတၱသည္ ႐ုပ္ရွိ၏၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ၊ သညာရွိ၏ဟု ျပကုန္၏။
အတၱသည္ ႐ုပ္မရွိ၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္းမရွိ၊ သညာရွိ၏ဟု ျပကုန္၏။
အတၱသည္ ႐ုပ္ရွိလည္းဟုတ္၏၊ ႐ုပ္မရွိလည္းဟုတ္၏။ပ။
အတၱသည္ ႐ုပ္ရွိလည္း မဟုတ္၊ ႐ုပ္မရွိလည္း မဟုတ္။
အတၱသည္ အဆံုးရွိ၏။
အတၱသည္ အဆံုးမရွိ။
အတၱသည္ အဆံုးရွိလည္းဟုတ္၏၊ အဆံုးမရွိလည္းဟုတ္၏၊
အတၱသည္ အဆံုးရွိလည္း မဟုတ္၊ အဆံုးမရွိလည္း မဟုတ္။
အတၱသည္ တစ္မ်ဳိးတည္းေသာ သညာရွိ၏။
အတၱသည္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ သညာရွိ၏။
အတၱသည္ ေသးငယ္ေသာ သညာရွိ၏။
အတၱသည္ ႀကီးက်ယ္ေသာ သညာရွိ၏။
အတၱသည္ စင္စစ္ ခ်မ္းသာခ်ည္းရွိ၏။
အတၱသည္ စင္စစ္ ဆင္းရဲခ်ည္းရွိ၏။
အတၱသည္ ခ်မ္းသာဆင္းရဲရွိ၏။
အတၱသည္ ခ်မ္းသာဆင္းရဲ မရွိ၊ ေသၿပီးေနာက္ ပ်က္စီးျခင္း မရွိ၊ သညာရွိ၏ဟု ျပကုန္၏။ (၁၆-၃၄)

၇၇။ ရဟန္းတုိ႔ ေသၿပီးေနာက္ သညာရွိအယူရွိကုန္ေသာ ထုိသမဏျဗာဟၼဏတုိ႔သည္ ေသၿပီးေနာက္သညာရွိေသာ အတၱကုိ ဤတစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိး ေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္ ျပကုန္၏။
ရဟန္းတုိ႔ ေသၿပီးေနာက္ သညာရွိအယူရွိကုန္ေသာ သမဏျဗာဟၼဏအားလံုးတုိ႔သည္ ေသၿပီးေနာက္သညာရွိေသာ အတၱကုိျပၾကလွ်င္ ဤတစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းတုိ႔ျဖင့္္ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဤ (တစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိး) တုိ႔တြင္ တစ္မ်ဳိးမ်ဳိးေသာ အေၾကာင္းျဖင့္ေသာ္လည္းေကာင္း ျပကုန္၏။ဤ (တစ္ဆယ့္ေျခာက္မ်ဳိး) တုိ႔မွ တစ္ပါးေသာ အေၾကာင္းမရွိ။ပ။ ျမတ္စြာဘုရား၏ဟုတ္မွန္ေသာဂုဏ္ကုိ မွန္စြာေျပာလိုၾကလွ်င္ အၾကင္ (တရား) တုိ႔ျဖင့္ ေျပာၾကရာ၏၊ နက္နဲကုန္ေသာ ။ပ။ထုိတရားတုိ႔သည္ ဤသည္တုိ႔ပင္တည္း။