( ဘဒၵႏၲ ၀ါယာမသာရ ေျဖသည္ )
(ေမး) (နဂါးရံုဘုရားပံုေတာ္ ျပဳသင့္-မျပဳသင့္)
အရွင္ဘုရား။ နဂါးရံုဘုရားပံုေတာ္သည္ မဟာယာနမွ ဆင္းသက္လာေသာ ပံုေတာ္ျဖစ္၍ ထိုပံုေတာ္မ်ား မျပဳလုပ္သင့္ေၾကာင္း တခ်ိဳ႔က ေျပာဆိုေနၾကပါသည္။ မွန္-မမွန္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
( အရွင္နႏၵာသီရိ-ဦးလွမ်ိဳးႏိုင္-ေတာင္ငူ)
(ေျဖ)
နဂါးရံုဘုရား ပူေဇာ္ျခင္းမွာ ေထရ၀ါဒပိဋက ၀ိနည္းမဟာ၀ါပါဠိေတာ္အစ၌ ပါ၀င္ေသာ သတၱသတၱာဟ စံေနေသာ ဇာတ္လမ္းျဖစ္ပါသည္။
ဘုရားရွင္သည္ ဘုရားျဖစ္ျပီး ေဗာဓိပင္ေအာက္မွာပင္ ၇-ရက္၊ အဇပါလေညာင္ပင္ရင္း၌ ၇-ရက္၊ အရဟတၱဖိုလ္သမာပတ္ ၀င္စားျပီး စံေနေတာ္မူသည္။ ထို႔ေနာက္ က်ည္းပင္ရင္း၌ ၇-ရက္ ခ်ဥ္းကပ္ေနစဥ္ ၇-ရက္ပတ္လံုး အလြန္ခ်မ္းေအးလွစြာေသာ အခါမဲ့မိုးႀကီး ရြာသြန္းသည္။ ထိုအခါ မုစလိႏၵာနဂါးမင္းသည္ နဂါးဗိမာန္မွ ထြက္၍ ျမတ္စြာဘုရားကို အခ်မ္း၊ အပူ၊ ျခင္၊ မွက္၊ ေလ၊ ေန၊ ေျမြ၊ ကင္း၊ သန္းတို႔၏ေဘးမွ ကာကြယ္ေပးလို၍ ဘုရားရွင္၏ ကိုယ္ေတာ္ကို ခုနစ္ေခြ ရစ္ပတ္၍ ဦးထိပ္ေပၚတြင္ ႀကီးစြာေသာ ပါးပ်ဥ္းကို မိုးလ်က္ေန၏။
၇-ရက္လြန္၍ မိုးေလကင္းစင္မွ အေခြတို႔ကို ေျဖ၍ နဂါးအသြင္ေဖ်ာက္ျပီး လူ႔အသြင္ျဖင့္ ဘုရားကို ရွိခိုးေလ၏။ ဘုရားရွင္လည္း တရားဥဒါန္း က်ဴးရင့္ေဟာၾကားေတာ္မူ၏။ ထိုမွတဆင့္ လင္းလြန္းပင္ရင္းသို႔ ၇-ရက္ၾကြေတာ္မူ၏။
ေဖာ္ျပပါ ၀ိနယပိဋက၊ မဟာ၀ါပါဠိေတာ္ သတၱသတၱာဟ စံေနေတာ္မူခန္းတြင္ ပါ၀င္ေသာ အေၾကာင္းအရာျဖစ္၍ ေထရ၀ါဒအေၾကာင္းအရာစစ္စစ္ ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ယခု ျမန္မာျပည္တြင္ အလွအပအတြက္ ၾကည့္ေကာင္းေအာင္ ေျမြ၏အေခြမ်ားေပၚတြင္ သီတင္းသံုးျပီး ပါးပ်ဥ္းအုပ္ထားေသာပံုကို ထုလုပ္ထားသည္မွာ မိုးဒဏ္၊ ေလဒဏ္ လံုျခံဳေသာပံု မဟုတ္ပါ။ စာပါအေၾကာင္းအရာမွာ မိုးဒဏ္၊ ေလဒဏ္ လံုျခံဳေအာင္ ပူေဇာ္ေသာပံုျဖစ္၍ မူရင္းအဓိပၸါယ္ႏွင့္ ျခားနားေနပါသည္။
********************************************************************************
(ေမး) (သံဃာပိုင္သစ္သီးမ်ား အရွင္မေပးဘဲ စားမိက ရဟန္းမ်ား ပါရာဇိက က်-မက်)
အရွင္ဘုရား၊ ရိုေသစြာ ေလွ်ာက္ထားပါသည္။ သံဃိကေက်ာင္းတြင္းရွိ သံဃာအမ်ားပိုင္ သရက္သီး၊ ပိႏၷဲသီး၊ တမ်ိဳးမ်ိဳးကို ၄င္းေက်ာင္းက ရဟန္းတပါးပါး ခိုးစားမိပါက ပါရာဇိက က်-မက် ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ဦးအနဂၣသာရ-သန္လ်င္)
(ေျဖ) ၀ိနည္းသိကၡာပုဒ္တြင္ တမတ္၊ တမတ္ထက္ ထိုက္တန္ေသာ ဥစၥာကို ခိုးယူလွ်င္ ပါရာဇိကက်သည္။ ရဟန္းအျဖစ္မွ ဆံုးရႈံးသြားသည္ဟု ေဟာေတာ္မူပါသည္။
ထိုတမတ္သည္ ယခုေခတ္ တမတ္မဟုတ္ဘဲ ၀ိမတိဋီကာ၌ ေရႊစင္တမတ္ကို ယူရမည္ဟု ဆိုသည္။ ယခုေခတ္အရ သိန္းဂဏန္းနီးပါး တန္ေနသည္။ ၀ိနိစၧယဋီကာႏွင့္ ေရွးသီဟိုဠ္ (သီရိလကၤာ) ဆရာႀကီးမ်ားက ေရႊ၊ ေငြ၊ ေၾကး သံုးမ်ိဳးေရာေသာ မိႆက ကဟာပဏကို ယူရမည္ဟုဆို၏။ ၄င္းတန္ဖိုးလည္း ယခုေခတ္ သံုးေလးေသာင္းခန္႔ တန္ေနသည္။ ထိုတန္ဖိုးမ်ားအရ သရက္သီး၊ ပိႏၷဲသီး တမ်ိဳးမ်ိဳးကို တႀကိမ္တစ္ခါ ခိုးစားမိရံုျဖင့္ ပါရာဇိကအျပစ္ မက်ေရာက္ႏိုင္ပါ။
သို႔ေသာ္ အလြန္ငတ္မြတ္ေခါင္းပါးေသာ အခ်ိန္၌ ႏွမ္းေလးတဆုပ္ ခိုးစားမိရံုျဖင့္ ပါရာဇိကအျပစ္ ေရာက္ရသည္ကို ၀ိ-၁၊ ၈၁၊ ၀ိနီတ ၀တၳဳ၌ ျပဆိုထားသျဖင့္ အေျခအေန၊ အခ်ိန္အခါအလိုက္ အမွတ္မျမဲသည့္အတြက္ ထပ္မံ၍မက်ဴးလြန္မိေအာင္ ထိန္းသိမ္းရမည္။ ယခုအခါ ဒုဗၻိကၡႏၲရကပ္ ဆိုက္ေရာက္ခ်ိန္ မဟုတ္သျဖင့္ မက်ဟုသာ ဆံုးျဖတ္ပါသည္။ ေနာင္အခါ ေစာင့္စည္းပါေလ။
********************************************************************************
(ေမး) (ေျမေပါက္ေစတီ)
အရွင္ဘုရား၊ ၂၄-ေတာင္ရွိေသာ ေျမေပါက္ေစတီသည္ ေလဒဏ္၊ မိုးဒဏ္ ႀကီးမားပါသျဖင့္ ျပိဳက်သြားပါသည္။ ၄င္းေစတီေနရာတြင္ ျမတ္စြာဘုရား၏ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္တဆူ ျပန္တည္ရန္ ေျပာၾကေသာ္လည္း ရုပ္ပြားဆင္းတု မတည္ေကာင္းဘူး။ ေျမေပါက္ေစတီသာ ျပန္တည္ရမည္ဟု ေျပာၾကပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ပါနည္း။ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
ဦးေအာင္-မႏၲေလး)
(ေျဖ)
မ်ားေသာအားျဖင့္ ေရွးေဟာင္းေစတီမ်ား၊ ရုပ္ပြားဆင္းတုေတာ္မ်ား ျပန္လည္မြမ္းမံတည္ထားၾကရာ၀ယ္ ေျမေပါက္ေစတီေဟာင္းကို ျပန္လည္ျပဳျပင္ရာ၌ ေျမေပါက္ေစတီအျဖစ္သာ ျပန္လည္ျပဳျပင္ျခင္း၊ ငံု၍တည္ျခင္း ဉာဏ္ေတာ္ျမႇင့္ျခင္း စသည္ ျပဳျပင္ပူေဇာ္ၾကပါသည္။ ရုပ္ပြားျဖစ္လွ်င္လည္း ပို၍ သပၸါယ္ၾကည္ညိဳဖြယ္ျဖစ္ေသာ ရုပ္ပြားေတာ္အျဖစ္သာ ျပန္လည္ ပူေဇာ္ရိုး ထံုးစံရွိပါသည္။ ေစတီဘုရားတို႔တြင္ ေစာင့္ေရွာက္ေသာ ျမင္အပ္ေသာ လူပုဂၢိဳလ္၊ မျမင္အပ္ေသာ ေစတီေစာင့္နတ္ အစရွိသည္တို႔လည္း မိမိတို႔၏ ယခင္ေစတီရုပ္ပြားေတာ္တို႔ကိုသာ ျပန္၍ ဖူးလို၊ ျမင္လို ၾကလိမ့္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယခင္အတိုင္း ျပန္လည္ျပဳျပင္ ပူေဇာ္ျခင္းသာ အေကာင္းဆံုးျဖစ္ပါသည္။ လံုး၀မတည္ေကာင္းဟု မရွိပါ။ ထိုထိုေစတီ ဘုရား ရုပ္ပြားေတာ္ တည္ထားပူေဇာ္ျခင္းႏွင့္ စပ္လ်ဥ္း၍ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ားႏွင့္သာ ေဆာင္ရြက္သင့္ပါသည္။
********************************************************************************
(ေမး) (ကုသိုလ္ကံ အကုသိုလ္ကံ)
အရွင္ဘုရား၊ ငယ္ရြယ္စဥ္အခါက အကုသိုလ္အလုပ္မ်ား ျပဳခဲ့မိပါသည္။ အသက္အရြယ္ ႀကီးရင့္လာေသာအခါ အကုသိုလ္အလုပ္မ်ား မလုပ္ျဖစ္ေအာင္ ေရွာင္ၾကဥ္ပါသည္။ အတတ္ႏိုင္ဆံုး ေကာင္းမႈမ်ား ျပဳပါသည္။ ဤကဲ့သို႔ ေကာင္းမႈမ်ားမ်ားျပဳလွ်င္ ယခင္ျပဳမိခဲ့ေသာ အကုသိုလ္ကံမ်ား အက်ိဳးေပးခြင့္မရေတာ့ဘဲ အေဟာသိကံ ျဖစ္သြားႏိုင္ပါသလား။ အျပစ္မ်ားေက်ေအာင္ မည္သို႔လုပ္ရမည္ကို ရွင္းလင္းစြာ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ဦးေအာင္သန္း။ ေဒၚတင္စိန္-ေျမာက္ဥကၠလာ)
(ေျဖ)
ကုသိုလ္ကို ေလွနဲ႔ႏႈိင္းျပီး အကုသိုလ္ကို ေလွေပၚပါသည့္ ပစၥည္းႏွင့္ ႏႈိင္းပါသည္။ ပုထုဇဥ္လူသားမ်ားျဖစ္၍ ကုသိုလ္ အကုသိုလ္ အစံုျဖစ္ေန ရွိေနၾကပါသည္။
ကုသိုလ္ေလွက ေတာင့္တင္းခိုင္မာ အားေကာင္းလွ်င္ အကုသိုလ္၀န္ထုပ္၀န္ပိုးေတြ ရွိေနလင့္ကစား အလြယ္တကူ သယ္ေဆာင္၍ သံသရာခရီးတြင္ မပင္မပန္း သြားႏို္င္မည္။
အကုသိုလ္၀န္ထုပ္၀န္ပိုးေတြက မ်ားလွ်င္ ကုသိုလ္ေလွ မႏိုင္၍ ျမဳပ္သြားမည္။ အပါယ္ေလးပါးတြင္ ျမဳပ္သြားမည္။ ကုသိုလ္ေလွကို အားေကာင္းေတာင့္တင္းခိုင္မာေအာင္ လုပ္ထားလွ်င္ အပါယ္ေလးပါး၌ မျမဳပ္ႏိုင္ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ ကုသိုလ္မ်ားမ်ား လုပ္ရပါမည္။
ပို၍စိတ္ခ်ရေအာင္ အရိယာေသာတာပန္အျဖစ္ ေရာက္ေအာင္ တရားဘာ၀နာ အားထုတ္ရမည္။ ေသာတာပန္ျဖစ္လွ်င္ အပါယ္ေလးဘံုသို႔ မေရာက္ေတာ့ျပီ။
********************************************************************************
(ေမး) (စုတ္ျပဲေသာ သကၤန္းမ်ာ းအသံုးျပဳပံု)
အရွင္ဘုရား၊ ရဟန္းေတာ္မ်ား သကၤန္းကို အသံုးျပဳရာတြင္ အရွင္အာနႏၵာႏွင့္ ေကာသလမင္းႀကီးတို႔၏ အေမး+အေျဖေၾကာင့္ စုတ္သြားေသာသကၤန္းကို ၾကမ္းတိုက္၊ ေျခသုတ္၊ အမႈ႔ံ႔ျပဳ၍ လမ္းခင္း စသည္ျဖင့္ အလဟႆမျဖစ္ရေအာင္ အသံုးျပဳပံုကို သိရသျဖင့္ ၾကည္ညိဳသဒၶါ ပြားမ်ားရပါသည္။ သို႔ေသာ္ တပည့္ေတာ္သည္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသို႔ မၾကာခဏ သြားေနရပီး စိတ္မၾကည္လင္ျဖစ္ရသည္မွာ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းတြင္ သကၤန္းအစုတ္ကို ေျခသုတ္၊ လက္သုတ္ျပဳလုပ္ထားပါသည္။ လူတေယာက္အေနျဖင့္ အျခားေျခသုတ္လည္း မရွိ၍ ထိုသကၤန္းစုတ္ကိုပင္ ေျခသုတ္၊ လက္သုတ္ သံုးမိလွ်င္ အျပစ္ ရွိ-မရွိ သိလိုပါသည္။
တဖန္ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း ၾကမ္းတိုက္သည့္အခါတြင္လည္း သကၤန္းစုတ္ကိုပင္ လက္ျဖင့္ကိုင္၍ ၾကမ္းတိုက္သည္မွာ သင့္ေတာ္ေသာ္လည္း ေျချဖင့္နင္း၍ ၾကမ္းတိုက္လွ်င္ လူတဦးအေနျဖင့္ အျပစ္ရွိ-မရွိ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ဦးသာရွိ -ခ-ဦးသန္းေရႊ - ၾကာပင္-တမူးျမိဳ႔)
(ေျဖ)
ရဟန္းတုိ႔၏ အသံုးအေဆာင္မ်ားသည္ လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအတြက္ ပူေဇာ္ရာ ေစတီထိိုက္ေသာအရာ၌ တည္ပါသည္။
(ဘိကၡဴနံ ပရိေဘာေဂါ၊ ဂိဟီနံ ေစတီယ႒ာေန တိ႒တိ)။
ထို႔ေၾကာင့္လူပုဂၢိဳလ္မ်ားအေနျဖင့္ သကၤန္းဟူေသာ အမွတ္သညာ မေပ်ာက္ေသးလွ်င္ ေျချဖင့္နင္းျခင္း၊ ေျခသုတ္ျခင္း၊ လက္သုတ္ျခင္း စေသာ မရိုမေသျပဳမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေရွာင္ၾကဥ္သင့္ပါသည္။ ရဟန္းသံဃာမ်ား အေနျဖင့္လည္း လူမ်ားအကုသိုလ္အျပစ္ မေရာက္ေစရန္ လူအမ်ား သြားလာ၀င္ထြက္ သံုးေဆာင္ရာ၌ မထားမိဖို႔ သတိျပဳသင့္ပါသည္။ ရဟန္းသံဃာခ်ည္း အသံုးျပဳသည့္ေနရာ၌သာ ထားသင့္ပါသည္။
သကၤန္းသည္ အရဟဒၶဇံ-အရဟတၱဖိုလ္ ရဟႏၲာတို႔၏ အလံတံခြန္ ျဖစ္ပါသည္။ လူပုဂၢိဳလ္မ်ား ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ေရာက္လွ်င္ သကၤန္းမရွိက ထိုရဟႏၲာျဖစ္သည့္ေန႔ပင္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳရေလ၏။ သကၤန္း၀တ္ရလွ်င္ကား သက္တမ္းရွိသမွ် ရဟႏၲာဘ၀ျဖင့္ ေနႏိုင္ပါ၏။ သကၤန္း၏ တန္ခိုး ႀကီးမားလွပါ၏။ သာသနိကပစၥည္း အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ကို လူတို႔ မရိုမေသ အသံုးမျပဳမိဖို႔ရန္ ရဟန္းသံဃာမ်ားက အသိေပးဆံုးမၾကရပါမည္။
********************************************************************************
(ေမး) (၀င္ေလ သိ၊ ထြက္ေလ သိ)
အရွင္ဘုရား၊ တရားရႈမွတ္ရာတြင္ ၀င္ေလ သိ၊ ထြက္ေလ သိ၊ စသည္ျဖင့္ ၀င္ေလထြက္ေလတို႔ကို သိေနရန္ ညႊန္ျပၾကပါသည္။ သို႔ေသာ္ တပည့္ေတာ္၏ စိတ္ထဲတြင္ လူသည္ ၀င္ေလေၾကာင့္ အသက္ရွင္ခြင့္ရျပီး ထြက္ေလေၾကာင့္ ရပ္စဲပ်က္စီးသြားသည္ျဖစ္၍ ၀င္ေလျဖစ္၊ ထြက္ေလပ်က္-ဟု ေျပာင္းလဲျပီး ရႈမွတ္ေနပါသည္ဘုရား။
ထိုသို႔ ရႈမွတ္ေနျခင္းသည္ တရားဓမၼႏွင့္ ဆီေလွာ္မွန္ကန္မႈ ရွိ-မရွိ၊ လက္ခံႏိုင္-မခံႏိုင္ သိလိုပါသည္။ ဆီေလ်ာ္ပါက ဆက္လက္မွတ္သားသြားပါမည္ဘုရား။
(အဘိုးဟန္-ယုဇနဥယ်ာဥ္ျမိဳ႔ေတာ္)
(ေျဖ)
မဆီေလ်ာ္ မမွန္ကန္ပါ။ ၀င္ေလမွာလည္း ျဖစ္၊ တည္၊ ပ်က္ သံုးခုလံုး ရွိျပီး ထြက္ေလမွာလည္း ျဖစ္၊ တည္၊ ပ်က္ သံုးခုလံုး ရွိပါသည္။ ၀င္ေလ၏ အစျဖစ္ရာသည္ ႏွာသီးဖ်ား၊ အလယ္တည္ရာသည္ ရင္ခ်ိဳင့္၊ အဆံုး ပ်က္ရာသည္ ခ်က္ျဖစ္သည္။
ထြက္ေလတြင္လည္း ထြက္ေလ၏ အစျဖစ္ရာသည္ ခ်က္၊ အလယ္တည္ရာသည္ ရင္ခ်ိဳင့္၊ အဆံုး ပ်က္ဆံုးရာသည္ ႏွာသီးဖ်ား ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ ျဖစ္ပ်က္ကိုျမင္လွ်င္ ၀ိပႆနာဉာဏ္စဥ္အစ သမၼသနဉာဏ္ ျဖစ္ပါသည္။
၀င္ေလ စျဖစ္လွ်င္ ထြက္ေလ မရွိေတာ့၊ ပ်က္သြားျပီး၊ ထြက္ေလ စျဖစ္လွ်င္ ၀င္ေလ မရွိေတာ့ ပ်က္သြားျပီး အျဖစ္အပ်က္ကို ျမန္ျမန္ႀကီး သိလာလွ်င္ ျဖစ္တည္မႈမ်ား မထင္ရွားေတာ့ဘဲ အပ်က္တို႔သာ ထင္ရွားလာသည္။ ထိုသို႔ ၀င္ေလ အနိစၥ၊ ထြက္ေလလည္း အနိစၥဟု အပ်က္ခ်ည္းသာ ျမင္လာလွ်င္ ဘဂၤဉာဏ္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
၀င္ေလ ထြက္ေလ၏ ျဖစ္ပ်က္ႏွစ္ခုလံုး ျမင္ေအာင္စ၍ ရႈရပါမည္။ ၀င္ေလျဖစ္၊ ထြက္ေလပ်က္-ဟု မရႈမွတ္ရပါ။
( ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၇-ခု ဇူလိုင္လ)
၁ ေဒၚလာ= ၉၈၀ က်ပ္
၁ ဘတ္ = ၃၁ က်ပ္
