( ဘဒၵႏၲ ၀ါယာမသာရ ေျဖသည္ )
(ေမး) ( ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးမက ေက်ပါသည္)
အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္ သိလိုသည္မွာ ျမတ္စြာဘုရားရွင္သည္ မိခင္မယ္ေတာ္မာယာ၏ ေမြးေက်းဇူးကို ဆပ္ရာတြင္ ႏို႔တလံုးဖိုးသာ ေက်ပါသည္ဟု ငယ္စဥ္ကတည္းက ၾကားဖူးေနပါသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ယခုအခါ ဆရာေတာ္ သံဃာေတာ္မ်ားက ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးေက်ပါသည္ဟု ေဟာၾကားသံ ၾကားေနရပါသည္။ အမွန္ကို သိလိုပါသျဖင့္ က်မ္းဂန္အေထာက္အထားႏွင့္ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ေမာင္ထင္လင္း-ေက်ာက္ကုန္းလမ္း၊ ရန္ကုန္ျမိဳ႔)
(ေျဖ)
ဘုရားရွင္ေဟာၾကားေတာ္မူေသာနည္းျဖင့္ ေက်းဇူးဆပ္တတ္မည္ဆိုလွ်င္ ႏို႔ႏွစ္လံုးဖိုးမက ေက်ပါသည္။
အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္၊ ဒုကနိပါတ္၊ သမစိတၱ၀ဂ္တြင္ မိဘတို႔၏ ေက်းဇူးကို ေက်ပြန္ေအာင္ ျပန္ဆပ္ႏိုင္ဖို႔ ခဲယဥ္းေၾကာင္း ဘုရားရွင္ေဟာေတာ္မူပါသည္။ မည္မွ်ခဲယဥ္းသနည္းဆိုေသာ္ လိမၼာေသာ သားသမီးသည္ အမိအဖတို႔၏ ေက်းဇူးကို ဆပ္လိုလွသျဖင့္ အမိကို လက္ယာပဖံုး၌၊ အဖကို လက္၀ဲပဖံုး၌ထား၍ ေရေႏြး၊ ေရေအး အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ ေရခ်ိဳးေပးျခင္း၊ နံ႔သာအမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔ျဖင့္ လိမ္းက်ံေပးျခင္း၊ ႏွိပ္နယ္ေပးျခင္း၊ လိုေလေသးမရွိေအာင္ အစားအစာေပးျခင္း၊ ယုတ္စြအဆံုး က်င္ႀကီးက်င္ငယ္ပင္ ပခံုးေပၚ၌ စြန္႔၍ သုတ္သင္ေပးျခင္းတို႔ျဖင့္ ျပဳစုလုပ္ေကၽြးပါေသာ္လည္း ေက်းဇူးေက်ေအာင္ ဆပ္ျပီးသူဟု မေခၚထိုက္ေသး။
ထိုမွ်ျဖင့္လဲ အားမရေသးသျဖင့္ မိမိက စၾကာ၀ေတးမင္းႀကီးျဖစ္၍ မိဘေက်းဇူးေက်ေအာင္ ဆပ္လို၍ စၾကာမင္းႀကီး၏ စည္းစိမ္ခ်မ္းသာေပး၍ မိဘတို႔အား ျပဳစုလုပ္ေကၽြးျခင္းသည္လည္း ေက်းဇူးမေက်ႏိုင္ေသး-ဟု ဆိုပါသည္။
ေက်းဇူးေက်ေအာင္ဆပ္နည္းမွာ-
(၁) ရတနာသံုးပါး၊ ကံ ကံ၏အက်ိဳးတရားတို႔ကို ယံုၾကည္မႈ သဒၶါတရားမရွိ၊ အားနည္းေနေသးေသာ မိဘတို႔ကို သဒၶါတရား တိုးပြားလာေအာင္။
(၂) သီလမရွိ၊ သီလအားနည္းေနေသးေသာ မိဘတို႔ကို သီလရွိ သီလအားေကာင္းလာေအာင္။
(၃) မေပးရက္လို ၀န္တိုမႈ မစၧရိယအားေကာင္းေနေသာ မိဘတို႔ကို ေပးကမ္းစြန္႔ၾကဲလွဴဒါန္းမႈ ဒါန၊ စာဂ တရားတို႔၌ အားေကာင္းလာေအာင္။
(၄) ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ ၊ သမထ၊ ၀ိပႆနာ ပညာ အားနည္းေနေသးေသာ မိဘတို႔ကို ေလာကီ၊ ေလာကုတၱရာ၊ သမထ၊ ၀ိပႆနာ ပညာ အားေကာင္းလာေအာင္ ေဆာင္ရြက္ေပးႏိုင္ေသာ သားသမီးတို႔သည္ မိဘေက်းဇူးကို ေက်ေအာင္ဆပ္ႏိုင္သည့္အျပင္ ေက်းဇူးတရားမ်ား အမုိ႔အေမာက္ ပိုလွ်ံ၍သြားပါ၏။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ စၾကာမင္းစည္းစိမ္ႀကီး ေပးေသာ္လည္း တဘ၀ ေကာင္းစားေရးသာ ျဖစ္ပါ၏။ သဒၶါ၊ သီလ၊ စာဂ၊ ပညာ တရားတို႔ တိုးပြားပါမူကား သံသရာတေလွ်ာက္ နိဗၺာန္ေရာက္သည့္တိုင္ေအာင္ပင္ ေက်းဇူး ျပဳႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ပုေတၱာ၀ါဒ ဆံုးမခန္းကဟု ေအာက္ေမ့သည္။ ႏႈတ္၀ယ္ေဆာင္ထားဖို႔ေကာင္းသည့္ မိဘေက်းဇူး ေက်ေအာင္ဆပ္နည္း-လကၤာ
နား၀ယ္စိမ့္ငွါ၊ ငါဆရာလွ်င္၊ မာတာပိတ၊ ဂုဏ္ကိုျပ၍၊ ပုတၱတို႔အား၊ ဆပ္ျငားပိုင္ေၾကာင္း၊ ေဖာ္ျပေရွာင္း၍၊ မေကာင္းမိဘ၊ ဓမၼမတည္၊ မၾကည္မညိဳ၊ ၀န္တိုမိစၧာ၊ ပါဏာတိပါတ္၊ သတ္-ခတ္လုယူ၊ မျဖဴႏွလံုး၊ မသံုးသီလ၊ ဒါနမပြား၊ မသြားေက်ာင္းကန္၊ ဟုတ္လွမွန္သား၊ မိဘအားကို၊ တရားေစာင့္ေစာင့္၊ ေတာ္ေျဖာင့္လွစြာ၊ မိစၧာမေဖာက္၊ မေသာက္ေသစာ၊ ပါဏာသူ႔သက္၊ ခိုး၀ွက္ယူမႈ၊ ဤငါးခုကို၊ မျပဳႏွင့္ဗ်ာ။
လွဴဒါမျပတ္၊ ပိ႑ပတ္လည္း၊ မလပ္ေန႔တိုင္း၊ မရိုင္းေက်ာင္းကန္၊ အမွန္သြားသြား၊ တရားနာနာ၊ ရတနာဦး၊ မျပတ္ဖူး၍၊ ၾကည္ႏူးလွေစ၊ ေညာင္ေရလည္းသြန္း၊ ဆီမီးထြန္းလ်က္၊ ဆြမ္းကြမ္းလက္ဖက္၊ ေရစက္ခ်ခ်၊ လွဴဒါနႏွင့္၊ သီလဥပုသ္၊ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး၊ ေစာင့္သံုးပါဗ်ာ၊ မိမာတာကို၊ ဤသို႔ဆိုတတ္၊ ထိုသားျမတ္ကို၊ ဆပ္ဆပ္ေက်းဇူး၊ မို၏တည္။
သားလိမၼာ၊ သမီးလိမၼာတို႔သည္ မိဘတို႔အား ေကၽြးေမြးျပဳစုရံုမဟုတ္ဘဲ ကုသိုလ္ေရးတို႔၌ ေပ်ာ္ေမြ႔ေအာင္ အားေပးေဆာင္ရြက္ေစႏိုင္လွ်င္ ႏုိ႔ႏွစ္လံုးဖိုးမက ေက်ပါသည္။ ပိုပါသည္။ လွ်ံပါသည္။ မို၍ေမာက္၍ လာပါသည္။
********************************************************************************
(ေမး) (လွဴမည္ဟု၀န္ခံျပီး မလွဴက ကုန္သြယ္ေရာင္း၀ယ္မႈ မေကာင္း)
အရွင္ဘုရား၊ တခ်ိဳ႔ ဒကာ ဒကာမမ်ားသည္ ေက်ာင္းကန္ဘုရားႏွင့္စပ္၍ လွဴပါမည္ဟု ၀န္ခံသျဖင့္ ဘုန္းႀကီးပိုင္ေငြ၊ အသင္းအဖြဲ႔မ်ားပိုင္ေငြထဲမွ စိုက္ထုတ္၍ ေဆာင္ရြက္ျပီးခါမွ လွဴမည္ဟု မေျပာမိပါဟု၄င္း၊ မလွဴႏိုင္ေတာ့ပါဟု၄င္း ျငင္းဆိုသည့္စကား ေျပာၾကပါသည္။ ထိုပုဂၢိဳလ္ႏွစ္မ်ိဳးသည္ မည္သို႔ အက်ိဳးအျပစ္ ရွိႏိုင္ပါသနည္း။ စိုက္ထုတ္လုပ္ကိုင္ထားေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္လည္း စိတ္မေကာင္းျဖစ္ရသျဖင့္ မည္သို႔ေသာ အျပစ္ရွိႏိုင္ပါသနည္း။
(ေဆာင္းေဟမာန္-ျမတ္ေၾကးမံု)
(ေျဖ)
အလြန္သိမ္ေမြ႔ေသာ ကိစၥျဖစ္၏။ သဒၶါတရားသည္ မခိုင္ျမဲေသာကိစၥ ျဖစ္၏။ ရွင္ေမာဂၢလာန္သည္ပင္ ဆြမ္းစားပင့္ထားေသာ သူေဌး၏ ပစၥည္း၊ အသက္၊ သဒၶါတရားတို႔ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးရမည္ဟု ေလွ်ာက္ထားရာတြင္ ပစၥည္း၊ အသက္ တို႔ကိုသာ ေစာင့္ေရွာက္ေပးႏိုင္မည္။ သဒၶါတရားကိုကား မိမိကိုယ္တိုင္သာ ေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္လိမ့္မည္။ ငါေမာဂၢလာန္မေထရ္ မေစာင့္ေရွာက္ႏိုင္ဟု ဆိုပါသည္။ မလွဴခ်င္၊ မလွဴႏိုင္ေတာ့၍ ျငင္းပယ္ျခင္းကို မည္သို႔မွ် အျပစ္ယူစရာမရွိပါ။
သို႔ေသာ္ လွဴပါမည္ ၀န္ခံျပီးပါလ်က္ မလွဴခဲ့ေသာ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ စတုကၠနိပါတ္ ဒုတိယပဏၰာသက၊ ၀ဏိဇၨသုတ္ေတာ္၌ အရွင္သာရိပုတၱရာ ေမးေလွ်ာက္သျဖင့္ ဘုရားရွင္ ေဟာထားခ်က္သည္ အလြန္မွတ္သားစရာ ေကာင္းလွပါသည္။
ေလာက၌ အက်ိဳးစီးပြား အျမတ္အစြန္း ရလို၍ ေရာင္း၀ယ္ေဖာက္ကားမႈ၊ ကုန္သြယ္မႈအမ်ဳိးမ်ိဳး တူညီစြာ အားထုတ္ျပဳလုပ္ၾကရာတြင္-
(၁) တခ်ိဳ႔ကား အျမတ္အစြန္း မရသည့္အျပင္ အရင္းပါ ရႈံးသြား၏။
(၂) တခ်ိဳ႔ကား အျမတ္အစြန္း ေမွ်ာ္မွန္းသေလာက္ မရ၊ အနည္းငယ္မွ်သာ ရ၏။
(၃) တခ်ိုဳ႔ကား ေမွ်ာ္မွန္းထားသေလာက္ အျမတ္အစြန္းမ်ား ရရွိ၏။
(၄) တခ်ိဳ႔ကား ေမွ်ာ္မွန္းထားသည္ထက္ ပိုလြန္ေသာ အျမတ္အစြန္းမ်ား ရရွိ၏။ ေရာင္းပန္း၊ ၀ယ္ပန္း၊ အလြန္ပြင့္လန္း၏။ ဤသို႔ ကြာျခားရသည္မွာ အဘယ့္ေၾကာင့္ပါနည္းဘုရားဟု အရွင္သာရိပုတၱရာက ေမးေလွ်ာက္ပါသည္။
ဘုရားရွင္က ငါ့ရွင္သာရိပုတၱရာ
(၁) ေလာက၌ တခ်ို႔လူတို႔သည္ သမဏ ျဗဟၼဏ အစရွိေသာ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔အား လွဴမည္ဟု ၀န္ခံျပီးမွ ကတိဖ်က္၍ မလွဴမတန္း မေပးကမ္းခဲ့။
ထိုသူတို႔သည္ အက်ိဳးအျမတ္မရသည့္အျပင္ အရင္းပါ ဆံုးရႈံးတတ္၏။
(၂) တခ်ိဳ႔လူတို႔သည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔အား ဤ၍ဤမွ် လွဴပါမည္ဟု ၀န္ခံျပီးလွ်က္ လွဴေသာအခါ ေလ်ာ့၍ အနည္းငယ္မွ်သာ လွဴ၏။
ထိုသူတို႔သည္ ေမွ်ာ္မွန္းသေလာက္ အက်ိဳးအျမတ္မရ၊ ေစ်းေရာင္း၍ မေကာင္း ျဖစ္တတ္၏။
(၃) တခ်ိဳ႔လူတို႔သည္ အလွဴခံတို႔အား ကတိျပဳထားသည့္အတိုင္း လွဴဒါန္း၏။
ထိုသူတို႔သည္ ေမွ်ာ္မွန္းထားသေလာက္ အက်ိဳးရ၏။ ေရာင္းပန္း ၀ယ္ပန္း ပြင့္လန္း၏။
(၄) တခ်ိုဳ႔လူတို႔သည္ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔အား ဤေရြ႔ဤမွ် လွဴပါမည္ဟု ၀န္ခံထားျပီး လွဴေသာအခါ ၀န္ခံထားသည္ထက္ အပိုအလွ်ံႏွင့္တကြ လွဴတတ္ၾက၏။
ထိုသူတို႔သည္ ေမွ်ာ္မွန္းထားသည္ထက္ပင္ ပိုလြန္ေသာ အက်ိဳးအျမတ္တို႔ကို ရရွိၾကကုန္၏။ ေရာင္း၀ယ္ကုန္သြယ္မႈ ပို၍ ပြင့္လန္းၾကကုန္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ အလွဴရွင္တို႔သည္ တကယ္မလွဴႏိုင္ေသးလွ်င္ ကတိမေပးၾကေသးဘဲ မိမိတို႔၏ ရင္ထဲတြင္သာ ပုဗၺေစတနာအျဖစ္ တည္ေထာင္ထားၾက၍ လွဴႏိုင္ေသာအခါၾကမွသာ စြမ္းႏိုင္သမွ် လွဴဒါန္းၾကကုန္ရာ၏။ လွဴဖို႔တန္းဖို႔ ကတိျပဳျပီး လွဴဒါန္းခ်ိန္ေရာက္ေသာအခါ အဆင္မေျပေသး၍ အဆင္ေျပေသာအခါ လွဴဒါန္းမည္ဟု စိတ္ကိုထားလွ်င္ အျပစ္မရွိပါ။ အလွဴခံပုဂၢိဳလ္တို႔မွာကား လွဴသူမရွိဘဲ ေဆာင္ရြက္ရမည့္ကိစၥမ်ား ေဆာင္ရြက္ျပီးစီးသြားျခင္းအတြက္ ေက်နပ္မႈျဖစ္ေစျပီး အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ဆင္ျခင္ၾကကုန္ရ၏။
********************************************************************************
(ေမး) (ဘုရားတဆူပြင့္ဖို႔)
အရွင္ဘုရား၊ ဘုရားတဆူနဲ႔ တဆူ ပြင့္ဖို႔ ဘယ္ေလာက္အခ်ိန္ၾကာပါသလဲ။ ေနာင္ပြင့္မည့္ဘုရားက ဘယ္အခ်ိန္မွာ ပြင့္မွာပါလဲဘုရား။ ေျဖၾကားေပးေတာ္မူပါရန္ ေလွ်ာက္ထားပါသည္ဘုရား။
(ဂ်ိမ္းစ္-ေရႊေတာင္တန္း-လမ္းမေတာ္ျမိဳ႔နယ္)
(ေျဖ)
ဘုရားတဆူနဲ႔တဆူအၾကားမွာ အႏၲရကပ္ တကပ္တကပ္ ျခားပါသည္။ အႏၲရကပ္ တကပ္ဆိုသည္မွာ လူတို႔၏ အသက္တမ္းသည္ တက္လိုက္၊ ဆုတ္လိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ သီလ၊ သမာဓိ၊ ပညာ၊ ကံ၊ ဉာဏ္၊ ၀ီရိယ ေကာင္းသည့္အခိုက္တြင္ အသက္တမ္း မေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ရွည္ၾကသည္။ သီလစသည္ ဆုတ္ယုတ္လာေသာအခါ ၁၀-ႏွစ္တမ္းထိ ဆုတ္သြားမည္။ ယခု ဆုတ္ကပ္နဲ႔ႀကံဳေနၾကသည္။ ၁၀-ႏွစ္တမ္းအထိ အသက္ဆုတ္သြားၾကဦးမည္။ ( သာသနာေတာ္ႏွစ္ ) အႏွစ္တရာတြင္ တႏွစ္ႏႈန္းခန္႔ ဆုတ္သည္ဟု သတ္မွတ္သည္။
ဘုရားလက္ထက္က အသက္တရာတန္းဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။ ယခု ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံသည္မွာ ႏွစ္ေပါင္း ၂၅၅၀-ေက်ာ္လာသျဖင့္ ၂၅-ႏွစ္ေက်ာ္ ဆုတ္ခဲ့ျပီ။ ယခု ၇၅-ႏွစ္ ပတ္၀န္းက်င္တြင္ လူမ်ား ကြယ္လြန္ကုန ္ၾကသည္။
၁၀-ႏွစ္တမ္းမွ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အသေခ်ၤယ်တန္းအထိ တက္မည္။ ထိုအသေခ်ၤယ်တန္းမွ ၁၀-ႏွစ္ထိ ဆုတ္မည္။ ထိုသို႔ တက္ကပ္ ဆုတ္ကပ္တစံုကို အႏၲရကပ္ တကပ္-ဆိုသည္။ ထိုအႏၲရကပ္ေပါင္း ၆၄-ကပ္ကို အသေခ်ၤယ်ကပ္ တကပ္ဟုေခၚသည္။ အသေခ်ၤယ် ေလးကပ္ကို ကမၻာႀကီး၏ သက္တမ္းတခုဟု သတ္မွတ္သည္။ (ပို၍ သေဘာေပါက္ေအာင္ စူးစမ္းေလ့လာပါဦးေလာ့)။
အသေခ်ၤယ်ကပ္၏ အေရအတြက္ကို (တစ္)ေနာက္ သုညေပါင္း (၁၄၀)ဟု သတ္မွတ္ၾကသည္။
ေနာင္ပြင့္မည့္ အရိေမေတၱယ်ဘုရားသည္ ယခု ၁၀-ႏွစ္တန္းမွ မေရမတြက္ႏိုင္ေသာ အသေခ်ၤယ်တန္းထိ တက္သြားျပီး၊ ျပန္၍ အသက္တမ္းဆုတ္လာေသာအခါ အသက္တန္း တသိန္းသို႔ေရာက္မည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ပြင့္မည္။ ဘုရားရွင္တို႔၏ ထံုးတမ္းစဥ္လာအတိုင္း တသိန္း၏ ငါးပံု, ပံု-ေလးပံု အသက္ရွစ္ေသာင္းေန၍ လူနတ္ျဗဟၼာ သတၱ၀ါအားလံုးကို တရားေဟာေခ်ခၽြတ္ေတာ္မူပါမည္။
(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၇-ခု စက္တင္ဘာလ)
၁ ေဒၚလာ= ၉၈၀ က်ပ္
၁ ဘတ္ = ၃၁ က်ပ္
