( ဘဒၵႏၲ ၀ါယာမသာရ ေျဖသည္)
(ေမး) (မိဘကိုေထာက္ပံ႔ျခင္း)
အရွင္ဘုရား၊ တပည့္ေတာ္မွာ ဘြဲ႔ရျပီးကတည္းက အိမ္ေထာင္က်ပါသည္။ အိမ္ေထာင္က်ေတာ့လည္း အမ်ိဳးသမီး အိမ္မွာ လိုက္ေနရပါသည္။ ေယာကၡမမ်ားႏွင့္အတူ စီးပြားေရး ေပါင္းလုပ္ရပါသည္။ တပည့္ေတာ္မွာ မိဘေဆြမ်ိဳး ေတြကို ေထာက္ပံ႔ခ်င္ေသာ္လည္း အခြင့္မရပါ။
ထို႔ေၾကာင့္ ဇနီးႏွင့္ ေယာကၡမမ်ား မသိေအာင္ စုေဆာင္း၍ မိဘမ်ားကို ေထက္ပံ႔ရပါသည္။ ထိုသို႔ မသိေအာင္ ေထာက္ပံ႔ျခင္းအတြက္ အဒိႏၷာဒါနကံ ထိုက္-မထိုက္ ေျဖၾကားေပးပါဘုရား။
(ခင္ေမာင္သန္း-မႏၲေလး)
(ေျဖ)
အဒိႏၷာဒါနကံ၏ အဂၤါမ်ားမွာ-
(၁) သူတပါးဥစၥာလည္း ျဖစ္ရမည္။
(၂) သူတပါးဥစၥာဟုလည္း အသိအမွတ္ ရွိရမည္။
(၃) ခိုးလိုေသာစိတ္ေစတနာလည္း ရွိရမည္။
(၄) ခိုးလည္း ခိုးယူသည္။( ကိုယ္စိတ္ ၂-ပါး လံ႔ုလျပဳသည္)
(၅) ခိုးယူရရွိျပီး ခိုးမႈကိစၥ အထေျမာက္ရမည္။
ဤအဂၤါ ၅-ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုလွ်င္ အဒိႏၷာဒါနကံ ထိုက္ပါသည္။ ဦးခင္ေမာင္သန္းသည္ စီးပြားတူလုပ္ေနသျဖင့္ မိမိဥစၥာအျဖစ္လည္း တစိတ္တပိုင္း ေျပာႏိုင္သည္။ မိမိ၏လုပ္အားခအျဖစ္ေသာ္၄င္း၊ အက်ိဳးအျမတ္ အျဖစ္ေသာ္၄င္း မွတ္ယူႏိုင္သည္။ ထိုလုပ္အားခ သေဘာ၊ မိမိ၏ အက်ိဳးအျမတ္သေဘာျဖင့္ သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္စြာ မိဘမ်ားကို ေထာက္ပံ႔ျခင္းမွာ ခိုးလိုစိတ္ျဖင့္ မဟုတ္သျဖင့္ အျပစ္မရွိႏိုင္ဟု ယူဆရပါမည္။
သို႔ရာတြင္ သင့္တင့္ေလ်ာ္ကန္ေသာ အခ်ိဳးအစားမဟုတ္ဘဲ အတိုင္းအဆမ်ားစြာ မသိေအာင္ ေပးလွ်င္ကား မိမိစိတ္တြင္ မည္သို႔ေသာ စိတ္ေစတနာပါမည္-မပါမည္ကို အထက္ပါအဂၤါ ၅-ရပ္ႏွင့္ ႏႈိင္းယွဥ္၍ မိမိဘာသာ ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ပါလိမ့္မည္။ (ေလာကတြင္ တရားမွ်တစြာ ျပဳတတ္ဖို႔ လြန္စြာ အေရးႀကီးပါသည္။)
********************************************************************************
(ေမး) (ေမတၱာ ႏွင့္ ေဒါသ)
အရွင္ဘုရား အဘိဓမၼာသေဘာတရားခ်င္း အတူတူျဖစ္လို႔ ေမတၱာပို႔၍ ရသည္ဆိုလွ်င္ ေမတၱာ၏ ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဒါသကိုလည္း ပို႔လို႔ရမည္ဟု ထင္ပါသည္။ ေဒါသ ပို႔လို ရ-မရ သိခ်င္ပါသည္ဘုရား။
(ေမာင္သုတ-သဃၤန္းကၽြန္း)
(ေျဖ) ေမတၱာပို႔လို႔ေရာက္ပါသည္။ ရပါသည္။
ေမတၱာ၏ဆန္႔က်င္ဘက္ ေဒါသလည္း ပို႔လို႔ရပါသည္။ ေရာက္ပါသည္။
ေမတၱာႏွင့္ေဒါသကို ႏႈိင္းယွဥ္ၾကည့္လွ်င္ ေမတၱာသည္ ေလာကကို ေကာင္းက်ိဳးျပဳေသာတရား၊
ေဒါသက ေလာကကို ဖ်က္ဆီးေသာတရား။
ေမတၱာသည္ အျဖဴ ကုသိုလ္တရား။
ေဒါသသည္ အမဲ အကုသိုလ္တရား။
ေမတၱာသည္ တန္ဖိုးႀကီးေသာ ရတနာစိန္ေက်ာက္။
ေဒါသက လမ္းခင္းတဲ့ ေက်ာက္ခဲ၊ သလဲခဲ။
ေမတၱာသည္ ရခဲ ျဖစ္ခဲ ရွိခဲေသာတရား။
ေဒါသက ျဖစ္လြယ္ ရလြယ္ ရွိလြယ္ေသာတရား။
ေမတၱာသည္ ေရဆန္ခရီး၊
ေဒါသက ေရစုန္ခရီး စသည္ျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ျခားနားခ်က္ရွိသည္ကို သိႏိုင္ပါသည္။
ေလာကေကာင္းက်ိဳးျပဳ ရခဲ၊ ျဖစ္ခဲေသာ ေမတၱာႏွင့္ ဒါန၊ သီလ စေသာ ကုသိုလ္တရားတို႔ကိုကား မရရေအာင္ အတင္းလုပ္ယူၾကပါသည္။
ေလာကကို ဖ်က္ဆီးမည့္ အကုသိုလ္ေဒါသတရားဆိုးမ်ားကေတာ့ သတၱ၀ါတို႔သႏၲာန္မွာ အလြန္အကဲ ရလြယ္၊ ျဖစ္လြယ္လြန္းသည္။ သတၱ၀ါတို႔၏ သႏၲာန္မွာ ဒီတရားဆိုးေတြ မျဖစ္ေအာင္ တားဆီးေနၾကရပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အထူးတလည္ ပို႔စရာမလိုေတာ့ျပီ။
ေမတၱာမပို႔ႏိုင္ခဲ့လွ်င္ ရွိပါေစ၊ ေဒါသကေတာ့ ပို႔ဖို႔ မႀကိဳးစားပါနဲ႔။ မေတြး၀ံ႔စရာပါ။ ခ်စ္ျခင္း၊ မုန္းျခင္း ႏွစ္မ်ိဳးလံုးမပါေသာ ဥေပကၡာတရားႏွင့္ သေဗၺသတၱာ ကမၼႆကာ သတၱ၀ါအားလံုး ကံသာလွ်င္ ကိုယ္ပိုင္ဥစၥာ ရွိၾကပါ၏။ သက္ရွိသက္မဲ့အားလံုး မျမဲျခင္း သခၤါရသေဘာတရား အထင္အရွားရွိၾကပါ၏။ အခ်ိန္ကာလက အဆံုးအျဖတ္ေပးသြားပါလိမ့္မည္။ သည္းခံပါေလ။ သူ႔ကံႏွင့္သူ ထင္ရွားသြားၾကပါလိမ့္မည္။ မိမိအကုသိုလ္ေတြ တနင့္တပိုးႀကီး သံသရာကို ယူေဆာင္မသြားပါေလနဲ႔။
********************************************************************************
(ေမး) (သံဃာဒိသိသ္အာပတ္)
အရွင္ဘုရား၊ ရဟန္းတပါးသည္ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္ သင့္ခဲ့ေသာ္ ဖံုးလႊမ္းထားသမွ်ေသာ ရက္တို႔ပတ္လံုး ပရိ၀တ္ေဆာက္တည္ျခင္း၊ ေျခာက္ရက္ မာနတ္က်င့္ရျခင္း၊ သံဃာ ၂၀-ႏွင့္ အဗၻာန္သြင္းရျခင္းတို႔ကို ပါတိေမာက္၌ တိုက္ရိုက္ဆိုထားပါလ်က္ သံဃာဒိသိသ္အာပတ္သင့္ေသာရဟန္းသည္ ရက္ေပါင္း ၁၀၀-ေလာက္ ဖံုးထားျပီး ရက္ေပါင္း ၂၀-ေလာက္သာ ပရိ၀တ္ေဆာက္တည္၍ ကုစားလွ်င္ ေပ်ာက္ပါသလား ဘုရား။
(အရွင္ဉာဏ၀ံသ-ကန္သာ၊ မိတၳီလာ၊ ေခတၱ-စိန္မမပါဠိတကၠသိုလ္၊ ေမာ္လျမိဳင္)
(ေျဖ)
မေပ်ာက္ပါ။ ရက္ေပါင္း ၁၀၀-ဖံုးလႊမ္းထားလွ်င္ ရက္ေပါင္း ၁၀၀-ပရိ၀တ္ ေနရပါမည္။ ၁၅-ရက္၊ ရက္ေပါင္း ၂၀- ပရိ၀တ္ေန၍ ကုစားၾကသည္မွာ ေဒသနာမွန္မွန္ၾကား၍ ဥပုသ္မွန္မွန္ျပဳေသာ ရဟန္းတို႔မွာ ၁၅-ရက္တႀကိမ္ ဥပုသ္ျပဳ ေဒသနာ ၾကားတတ္ၾက၍ ျဖစ္သည္။ ဥပုသ္ မွန္မွန္မျပဳျဖစ္ေသာ ရဟန္းအတြက္ မေသခ်ာေသာကိစၥ ျဖစ္သည္။
အေကာင္းဆံုးမွာ မိမိ မည္မွ်စင္ၾကယ္ခဲ့သည္၊ မစင္ၾကယ္ခဲ့သည္ကို စဥ္းစား၍ သံသယကင္းေလာက္ေအာင္ ပရိ၀တ္ေဆာက္တည္ရမည္။ ဥပမာ-မိမိ မစင္ၾကယ္ဟု ယူဆေသာ ကာလအပိုင္းအျခားထိ သတ္မွတ္၍ ေဆာက္တည္ရမည္။ ရဟန္းခံျပီး ဘယ္ႏွစ္၀ါထိ သန္႔ရွင္းသည္။ ထို႔ေနာက္ မသန္႔ရွင္းေတာ့။ ထိုမသန္႔ရွင္းေသာ ႏွစ္အပိုင္းအျခားတိုင္ေအာင္ ပရိ၀တ္ေနရမည္။ ရဟန္းျဖစ္စကတည္းက မစင္ၾကယ္ခဲ့ဟု ယူဆလွ်င္ ရဟန္း၀ါအလိုက္ (သဒၶႏၲ) ပရိ၀တ္ေနရမည္။ သီလကို ခ်စ္ျမတ္ႏိုးကုန္ေသာ ရဟန္းေကာင္းတို႔သည္ မွန္မွန္ ဥပုသ္ျပဳ၍ ေဒသနာၾကားျခင္းျဖင့္ အာပတ္မ်ား မသင့္ေအာင္၊ သင့္လွ်င္လည္း မဖံုးထားမိေအာင္ က်င့္ရာ၏။
********************************************************************************
(ေမး) ( ဘရားမ်ားႏွင့္ မယ္ေတာ္)
အရွင္ဘုရား၊ ေဂါတမဘုရားရွင္သည္ နတ္ျပည္တက္၍ မယ္ေတာ္ျဖစ္ဖူးေသာ နတ္သားကို တရားေဟာသည္ဟု စာေပမ်ားတြင္ ဖတ္ရႈရပါသည္။ မယ္ေတာ္ျဖစ္ဖူးေသာ နတ္သားသည္ တရားနာရေသာ္လည္း ကၽြတ္တမ္းမ၀င္ ဟု ထင္ပါသည္။ တပည့္ေတာ္ၾကားဖူးသည္မွာ မယ္ေတာ္မာယာေဒ၀ီ မိဖုရားႀကီးသည္ ဘဒၵကမၻာတြင္ ပြင့္ေတာ္မူေသာ ဘုရာငါးဆူလံုး၏ မယ္ေတာ္ျဖစ္ရပါလို၏ဟု ဆုေတာင္းထား၍ အရိေမေတၱယ် ဘုရားေလာင္း ကို ဖြားျမင္ျပီးမွ ကၽြတ္တမ္း၀င္မည္ဟု ၾကားသိဖူးပါသည္။ မွန္-မမွန္ က်မ္းအကိုးအကားႏွင့္ ရွင္းလင္းေျဖၾကား ေပးေတာ္မူပါဘုရား။
(ဦးျမဟန္-ရန္ကုန္ျမိဳ႔)
(ေျဖ)
မမွန္ပါ၊ ဘုရားေလာင္းကို ေမြးဖြားျပီးေသာ မယ္ေတာ္သည္ ၇-ရက္မွ်သာ လူ႔ဘံု၌ ေန၍ နတ္ရြာစံရသည္။ တုသိတာနတ္ျပည္၌ ျဖစ္ျမဲျဖစ္သည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ၇-ရက္မွ်သာ ေနရသည္ဆိုေသာ္ ဘုရားတဆူ ကိန္းျပီးေသာ မယ္ေတာ္၀မ္းတိုက္သည္ ေစတီကိန္းေသာ ေစတီတိုက္ႏွင့္တူ၏။ ေစတီထိုက္ေသာေနရာသည္ တပါးေသာသူတို႔ သေႏၶယူ ကိန္းေအာင္းျခင္းငွါ၄င္း၊ သံုးေဆာင္ျခင္းငွါ၄င္း၊ မထိုက္ေတာ့ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ ၇-ရက္မွ်သာေန၍ တုသိတာနတ္နန္းသို႔ စံျမန္းရျမဲ ထံုးစံျဖစ္ေလ၏။
မယ္ေတာ္မာယာ၏ ေရွးဘ၀အစဥ္အဆက္ကိုၾကည့္လွ်င္ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္တြင္ ဗႏၶဳမမင္းႀကီး၏ သမီးႀကီးျဖစ္ျပီး ဘုရားရွင္အား စႏၵကူးမႈန္႔ျဖင့္ ပူေဇာ္၏။ ေက်ာင္းေတာ္ကိုလည္း စႏၵကူးမႈန္႔တို႔ျဖင့္ ၾကဲ၍ ပူေဇာ္၏။ ေနာင္အခါ ျမတ္စြာဘုရားရွင္၏ မယ္ေတာ္ျဖစ္ရလိုေၾကာင္း ဆုေတာင္းခဲ့၏။
တဖန္ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက၌ ကိကီမင္းႀကီး၏ သမီးေတာ္ ၇-ေဖာ္တြင္ သုဓမၼာ မည္ေသာ သမီးျဖစ္၍ အသက္ထက္ဆံုး အျဗဟၼစရိယသိကၡာပုဒ္ ထိန္းသိမ္း၍ ေနသြားခဲ့၏။ ထို႔ေနာက္ ေ၀ႆႏၲရာဇာတ္ေတာ္၌ မယ္ေတာ္မာယာေလာင္းသည္ ေ၀ႆႏၲရာမင္းႀကီး၏ မယ္ေတာ္ ဖုႆတီ မိဖုရားႀကီး ျဖစ္လာ၏။ ငါတို႔ေဂါတဘုရားလက္ထက္တြင္ ေဂါတမဘုရား၏ မယ္ေတာ္မာယာ ျဖစ္လာသည္ဟုဆိုသျဖင့္ ဘုရားငါးဆူလံုး၏ မယ္ေတာ္ျဖစ္ရမည္ဆိုလွ်င္ ကႆပဘုရားရွင္၏ မယ္ေတာ္လည္း ျဖစ္ရမည္သာ။ ထိုသို႔ကား မျဖစ္ခဲ့။ ကႆပဘုရားရွင္လက္ထက္တြင္ ကိကီမင္းႀကီး၏ သမီးေတာ္ ၇-ေဖာ္တြင္ သုဓမၼာမည္ေသာ သမီးျဖစ္၍ အသက္ထက္ဆံုး အျဗဟၼစိရိယသိကၡာပုဒ္ ထိန္းသိမ္းေသာ အပ်ိဳစင္ဘ၀ျဖင့္ ေနထိုင္သြားခဲ့၏။ ကႆပဘုရား၏ မယ္ေတာ္သာ ျဖစ္ရရိုးမွန္လွ်င္ ေမြးဖြားျပီး ၇-ရက္သာေန၍ နတ္ရြာစံရမည္သာ ျဖစ္ေလသည္။ ဤအခ်က္ကိုေထာက္၍လည္း မမွန္ကန္ေၾကာင္း သိသာလွပါသည္။
(သုတ္မဟာ၀ါ-႒၊ မဟာပဒါနသုတ္ႏွင့္ ေ၀ႆႏၲရာဇာတ္တို႔၌ ေဖာ္ျပခ်က္အရ ျဖစ္သည္)။
ထို႔ျပင္ ဘုရားရွင္တို႔သည္ သူ႔ခမည္းေတာ္၊ မယ္ေတာ္ အသီးသီးရွိၾကကုန္၏။ ဗုဒၶ၀င္ပါဠိ၌-
(က) ကကုသန္-ခမည္းေတာ္ ပုဏၰားမ်ိဳး အဂၢိဒတၱ။ မယ္ေတာ္ ၀ိသာခါ။
(ခ) ေကာဏာဂံု-ခမည္းေတာ္ ပုဏၰားမ်ိဳး ယညဒတၱ။ မယ္ေတာ္ ဥတၱရာ။
(၈) ကႆပ-ခမည္းေတာ္ ပုဏၰားမ်ိဳး ျဗဟၼဒတၱ။ မယ္ေတာ္-ဓန၀တီ။
(ဃ) ေဂါတမ-ခမည္းေတာ္ မင္းမ်ိဳး သုေဒၶါဒန။ မယ္ေတာ္ မာယာေဒ၀ီ။
(င) အရိေမေတၱယ်-ပုဏၰားမ်ိဳး သုျဗဟၼာ။ မယ္ေတာ္ ျဗဟၼ၀တီ တို႔ျဖစ္သည္။
အထက္ေလးဆူကို ဗုဒၶ၀င္ပါဠိ၌ျပျပီး အရိေမေတၱယ် အေၾကာင္းကိုကား ၀ိသုဒၶ္မဂ္ ႒-အနာဂတံသဉာဏ္ အဖြင့္တြင္ အနာဂေတ ေမေတၱေယ်ာနာမ ဘဂ၀ါ ဥပၸဇၹိႆတိ၊ သုျဗဟၼာ နာမႆ ျဗဟၼေဏာ၊ ပိေတာ ဘ၀ိႆတိ။ ျဗဟၼ၀တီနာမ ျဗဟၼဏီ မာတာတိ-ဟု မဟာ၀င္၊ ထူပ၀င္၊ အနာဂတ၀င္က်မ္းတို႔၌လည္း သိ၀ုဒၶိမဂ္ႏွင့္အတူ ျပဆိုထားသျဖင့္ ခမည္းေတာ္ မယ္ေတာ္ သီးျခားစီသာ ျဖစ္ၾကကုန္၏။
မယ္ေတာ္တဦးတည္းျဖစ္သည္ဟု ျပဆိုထားေသာ က်မ္းဂန္မရွိ၍ မမွန္ကန္ေၾကာင္း မွတ္ယူရာ၏။
မယ္ေတာ္ျဖစ္ဖူးေသာ သႏၲဳတိနတ္သားသည္ အဘိဓမၼာတရားကို နာၾကား၍ ေသာတာပန္အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့သည္။ အထက္မဂ္ဖိုလ္အဆင့္ဆင့္သို႔ တက္ေရာက္ျပီး နိဗၺာန္၀င္မည္။
(ျမတ္မဂၤလာ ၂၀၀၈-ခု ဇန္န၀ါရီလ)